وبلاگ سیم و کابل

کابل‌های جوشکاری یکی از انواع کابل‌های الکتریکی هستند. این کابل‌های قابل حمل، از یک هادی آب‌دیده و بادوام تشکیل شده‌اند که اغلب از جنس مس است. 

این کابل‌ها در اندازه‌های گوناگونی تولید می‌شوند و می‌توان آن‌ها را از سایز 6 AWG تا 500 MCM در بازار پیدا کرد. معمولا رشته‌های رسانای کابل جوش به‌خوبی در هم تنیده شده‌اند تا انعطاف‌پذیری آن را افزایش دهند؛ به همین خاطر است که کابل جوش به عنوان انعطاف‌پذیرترین کابل دنیا شناخته می‌شود.

 تطبیق‌پذیری و مقاومت بالا از دیگر خصایص کابل‌های جوش است که آن‌ها را در برابر گریس، آب، روغن، بریدگی، اشک جوش و سایر آسیب‌های احتمالی مصون می‌کند.

شما می توانید قیمت کابل برق و دیگر سیم و کابل های مختلف را در زیتون کابل مشاهده کنید. زیتون کابل در زمینه فروش انواع سیم و کابل فعالیت می کند.

کاربرد کابل جوشکاری
همانطور که از نام این کابل مشخص است، اصلی‌ترین کاربرد کابل جوشکاری انتقال جریان الکتریکی به دستگاه جوش است. درواقع این کابل‌ها برای تامین نیروی الکتریکی موردنیاز مدارهای ثانویه دستگاه جوش مورداستفاده قرار می‌گیرند.

دستگاه جوش، دارای الکترودهایی است که با دریافت نیروی برق، انرژی لازم برای شروع فرآیند جوشکاری را آزاد می‌سازند. بنابراین کابل‌های جوش از این جریان الکتریکی برای کنترل الکترودها استفاده می‌کنند.

کاربرد کابل جوش به انجام جوشکاری‌های ساده محدود نمی‌شود. این کابل‌ها در کارنجات صنعتی برای جوش مقاومتی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند و در بعضی موارد نقش سیم ارت را نیز ایفا می‌کنند. به این ترتیب نه تنها در اجرای فرآیند جوشکاری دخیل هستند بلکه ایمنی آن را نیز تضمین می‌کنند.

در عین حال این کابل‌ها قابلیت جایگزین شدن با کابل‌های آسیب‌دیده‌ی صنعتی را دارند و می‌توانند به ژنراتورها و سایر ماشین‌‌های صنعتی نیز متصل شوند.

از دیگر کاربردهای کابل جوش استفاده در سیم کشی‌ منابع تامین‌کننده‌ی برق با ولتاژ کمتر از ۶۰۰ ولت است. ازآنجا که تاثیرگذاری این کابل به نسبت کابل باتری بسیار بیشتر است، کابل جوش می‌تواند در باتری‌های سخت نیز مورد استفاده قرار گیرد و نقش کابل باتری را ایفا نماید.

در آخر، به دلیل مقاومت بالای کابل‌های جوش در برابر روغن و آب، این دسته از کابل‌ها انتخاب بسیار مناسبی برای صنایع دریایی هستند و می‌توانند عملکرد بسیاری بهتری نسبت به کابل‌های معمولی و آسیب‌پذیر داشته باشند.

ساختار کابل جوشکاری
کابل جوش به طور کلی از دو بخش اصلی تشکیل شده است:

- روکش یا ژاکت عایق

- یک رشته‌ی رسانا از جنس مس آنیل شده

روکش عایق کابل جوشکاری نسوز که در واقع بیرونی‌ترین لایه‌ از کابل است، وظیفه‌ی محافظت از رشته‌های رسانای داخلی کابل را برعهده دارد. ژاکت یا روکش عایق کابل‌های جوش معمولا از نوع ترموست هستند و از موادی همچون EPDM، نئوپرین یا PVC ساخته شده‌اند.

 عایق‌هایEPDM و نئوپرین دارای انعطاف‌پذیری بالایی هستند، اما PVC با وجود انعطاف‌پذیری پایین‌تری مقاومت بالاتری در مقابل بریدیگی و ساییدگی از خود نشان می‌دهد. 

این عایق‌ها کابل را در برابر گرما و جرقه‌های ناشی از جوشکاری، ضربه، بریدگی و ساییدگی محافظت می‌کنند و از سوی دیگر ایمنی کافی برای مصرف‌کننده را نیز فراهم می‌آورند. 

با وجود چنین عایق قدرتمندی، احتمال برق گرفتگی یا آتش‌سوزی در حین فرآیند جوشکاری به صفر می‌رسد و به این ترتیب می‌تواند از افراد و دستگاه‌ها محافظت کند.

همانطور که گفتیم هادی به کار رفته در کابل‌ جوش اغلب از جنس مس است. مس فلزی بسیار رسانا، سبک و انعطاف‌پذیر است که همین موضوع انعطاف‌پذیری کابل جوش را نیز افزایش می‌دهد و جابه‌جایی آن را آسان‌تر می‌کند. 

از سوی دیگر این فلز در برابر دمای بالا بسیار مقاوم است و می‌تواند در مواجهه با گرما و گرما و جرقه‌های ناشی از عملیات جوشکاری عملکرد خوبی از خود نشان دهد. 

مس به کار رفته در این کابل‌ها از نوع آنیل شده است و همین موضوع موجب انعطاف‌پذیری و مقاومت بالاتر کابل‌های جوش به نسبت سایر کابل‌ها شده است.

مشخصات کابل جوشکاری
همانطور که بارها اشاره کردیم، یکی از ویژگی‌های بارز و مهم کابل جوش، انعطاف‌پذیری بسیار بالای آن است که به کاربران اجازه می‌دهد در شرایط گوناگونی از آن استفاده کنند.

 مشخصه‌ی دیگر این کابل‌ها ماندگاری و مقاومت بسیار زیاد آن‌ها در برابر گرما، ضربه، بریدگی، ساییدگی و رطوبت است که با افزایش طول عمر کابل، آن را برای مصارف صنعتی نیز مناسب می‌سازد.

 این کابل‌ها اغلب برای درجه حرارت‌های ۷۵، ۹۰ و ۱۰۵ درجه‌ی سانتی‌گراد امتیازبندی می‌شوند و استفاده از آن‌ها در دمای بالاتر مجاز نیست؛ چرا که می‌تواند موجب ذوب شدن روکش عایق شود. علاوه‌بر این، با وجود مقامت بالای مس در برابر گرما، دمای بیش از حد کارایی کابل را کاهش خواهد داد.

کابل‌های جوش بزرگ‌تر جریان بیشتری را عبور می‌دهند و هرچه طول کابل‌ها کوتاه‌تر باشد جریان بیشتری از آن‌‌ها عبور خواهد کرد.

چگونه یک کابل جوشکاری انتخاب کنیم؟
برای انتخاب بهترین کابل جوش باید کابلی را انتخاب کنید که بیشترین خروجی را متناسب با کار شما داشته باشد. برای این کار باید به موارد زیر توجه کنید:

- طول کلی مدار جوش: مدار جوش درواقع همان مسیری است که نیروی الکتریکی برای رسیدن به دستگاه جوش طی می‌کند. این مسیر شامل منبع انرژی، کابل‌های الکترود، نگهدارنده‌ی الکترود (گان یا مشعل)، قوس الکتریکی، کابل کار و گیره‌ی کار است. طول این مسیر در انتخاب کابل جوش تاثیر به سزایی دارد.

- توان خروجی مجاز در منبع انرژی جوش: توان خروجی مجاز، حداکثر نیرویی است که منبع انرژی دستگاه جوش یا موتور قادر به مصرف آن است. معمولا این توان در قالب آمپر دستگاه روی آن ثبت شده است.

- چرخه‌ی کار منبع انرژی جوش: مقدار این چرخه با درصد نشان داده می‌شود و به درصد یک بازه‌ی ده دقیقه‌ای از فعالیت موتور اشاره دارد که در توان مشخص شده و پیش از رسیدن به حداکثر دمای مجاز انجام می‌شود. 

چرخه‌ی فعالیت و توان خروجی دارای رابطه‌ی عکس هستند و هرچه توان خروجی بیشتر باشد درصد چرخه کاهش می‌یابد.

بنابراین باید کابلی با طول مناسب انتخاب نمایید و به خاطر داشته باشید که هرچه کابل باریک‌تر و بلندتری انتخاب کنید، توان کابل کاهش پیدا می‌کند. پس برای مسافت‌های طولانی به کابل‌های ضخیم‌تری نیاز خواهید داشت.

کابل برق کامپیوتر برای اکثر کاربران گیج کننده است. در اینجا یک راهنمای تصویری است که به شما کمک می کند تا همه کابل ها و اتصالات متداول رایانه ، تلفن همراه و سایر ابزارهای الکترونیکی خود را به سرعت شناسایی کنید. همچنین می توانید برای راهنمایی در مورد نحوه اتصال دستگاه های مختلف با استفاده از اتصالات و مبدلهای رایج به این راهنما مراجعه کنید.

فروشگاه زیتون در زمینه فروش سیم و کابل و سیم ارت فعالیت می کند.

1. کابل های USB و اتصالات
می توانید از کابل های USB برای اتصال بیشتر دستگاه های جدید به رایانه خود از جمله فلش مموری فلش ، پخش کننده های رسانه ای قابل حمل ، مودم های اینترنتی و دوربین های دیجیتال استفاده کنید.
لوازم جانبی کامپیوتر مانند ماوس ، صفحه کلید ، وب کم ، هارد دیسک های قابل حمل ، میکروفون ، چاپگرها ، اسکنرها و بلندگوها نیز می توانند از طریق پورت USB به کامپیوتر متصل شوند. علاوه بر این ، کابل های USB برای شارژ انواع ابزارها از جمله تلفن های همراه یا انتقال داده ها از یک کامپیوتر به کامپیوتر دیگر استفاده می شود.
نحوه تشخیص کابل های USB - کانکتور USB استاندارد ، USB -A ، یک کانکتور مستطیلی است. انتهای USB-A در هر کابل USB وجود دارد زیرا انتهای آن به رایانه شما متصل می شود.
 
انتهای دیگر کابل USB ممکن است دارای اتصالات متفاوتی از جمله USB-B (کانکتور مربعی که معمولاً در چاپگرها ، هارد دیسک های خارجی و دستگاه های بزرگتر استفاده می شود) یا کانکتورهای کوچکتر مانند Mini-USB و Micro-USB که معمولاً با آنها استفاده می شود ، باشد. دستگاه های قابل حمل مانند پخش کننده رسانه و تلفن.
علاوه بر این ، بسیاری از اتصالات دیگر دارای اتصالات USB-A در انتها هستند که به رایانه متصل می شوند و اتصال دهنده مخصوص دستگاه در انتهای دیگر (به عنوان مثال iPod یا Zune). سپس برای افزایش طول کابل USB ، اتصالات USB Male به Female را در اختیار دارید.
 
بسیاری از کابلهای غیر USB دیگر نیز می توانند از طریق مبدل USB به رایانه شما متصل شوند. این کابل ها دارای یک کانکتور USB-A استاندارد در یک طرف هستند در حالی که در انتهای دیگر آنها می توان برای درگاه های دیگر مانند اترنت یا صدا اتصال داشت.
 
2. کابل های صوتی و اتصالات
جک هدفون 2.1 - 3.5 میلی متری
جک استاندارد 3.5 میلیمتری صدا رایج ترین کابل صوتی جک هدفون استاندارد است که در غیر این صورت به عنوان اتصال TSR شناخته می شود. این دستگاه در اندازه های مختلف موجود است ، اما رایج ترین آنها در رایانه ها جک صوتی 3.5 میلی متری یا 1/8 اینچی است.
اکثر بلندگوها و میکروفون ها می توانند با این کابل های صوتی به کامپیوتر متصل شوند. درگاه میکروفون در رایانه شما معمولاً صورتی است در حالی که درگاه بلندگو ، جایی که کابل صوتی استریو را در آن قرار می دهید ، سبز رنگ است. برخی از رایانه ها دارای پورت های صوتی TSR اضافی رنگی مشکی ، خاکستری و طلایی هستند. اینها به ترتیب برای خروجی عقب ، جلو و مرکز/ساب ووفر هستند.
انواع بیشتری از اتصال TSR ، 1/4 â € ³ TRS ، معمولاً در تجهیزات حرفه ای ضبط صدا استفاده می شود و می توان آن را با استفاده از مبدل 1/4 اینچ به 1/8 اینچ (تصویر سمت راست) به رایانه متصل کرد.
 
2.2 - صوتی نوری دیجیتال
برای صدای پیشرفته ، مانند زمانی که می خواهید خروجی دستگاه پخش DVD یا ست باکس را به سینمای خانگی Dolby وصل کنید ، به کانکتور TOSLINK (یا S/PDIF) نیاز دارید.
اینها کابل های فیبر نوری هستند و بنابراین می توانند صدای دیجیتال خالص را از طریق نور منتقل کنند. برخی از لپ تاپ ها و تجهیزات صوتی دارای جک mini-TOSLINK هستند اما می توانید از مبدل برای اتصال آن به پورت استاندارد TOSLINK (Toshiba Link) استفاده کنید.
 
3. کابل های ویدئویی
3.1 - VGA
یکی از رایج ترین اتصالات ویدئویی برای مانیتور کامپیوتر و تلویزیون های با وضوح بالا ، کابل VGA است. یک کانکتور استاندارد VGA دارای 15 پین است و غیر از اتصال کامپیوتر به مانیتور ، همچنین می توانید از کابل VGA برای اتصال لپ تاپ به صفحه تلویزیون یا پروژکتور استفاده کنید.
همچنین کابل های مبدل نیز در دسترس هستند تا مانیتورهای VGA به رایانه های جدیدتری متصل شوند که فقط سیگنال های HDMI یا DVI را تولید می کنند. نوع کوچکتر VGA ، Mini-VGA ، در برخی از لپ تاپ ها موجود است ، اما با کمک مبدل ، می توانید هر مانیتور استاندارد VGA را به درگاه Mini-VGA لپ تاپ خود متصل کنید.
 
3.2 - پورت مانیتور DVI
اگر در گذشته اخیر رایانه ای خریداری کرده اید ، به احتمال زیاد از DVI به جای VGA استفاده می کند. نسل جدید لپ تاپ های “نازک” از انواع کوچکتر DVI مانند Mini-DVI و Micro-DVI (اولین بار در MacBook Air) استفاده می کنند.
 
یک کابل DVI دارای 29 پین است ، اگرچه برخی از اتصالات بسته به پیکربندی ممکن است پین کمتری داشته باشند. سیگنال ویدئویی DVI با HDMI سازگار است ، بنابراین یک مبدل ساده می تواند به مانیتور DVI اجازه دهد ورودی از کابل HDMI را دریافت کند.
علاوه بر این ، مبدل های DVI به VGA نیز برای اتصال کارت گرافیک جدید به مانیتور قدیمی که فقط از حالت VGA پشتیبانی می کند ، موجود است.
 
کابل s-video
 
3.3 - S -Video
کابل های S-Video که در غیر این صورت به عنوان کابل های جداگانه ویدئویی یا Super Video شناخته می شوند ، سیگنال های ویدئویی آنالوگ را حمل می کنند و معمولاً برای اتصال دستگاه های پخش DVD ، دوربین فیلمبرداری ، کنسول های ویدیویی قدیمی به تلویزیون استفاده می شوند.
کانکتورهای استاندارد S-Video گرد هستند و ممکن است بین 4-9 پین داشته باشند.
 
منبع: https://www.labnol.org/gadgets/visual-guide-to-computer-cables-connectors/10694/

امروزه کابل PVC در تار‌‌و‌‌پود عناصر اصلی زندگی ما پیچیده شده است و کاربردهای زیادی در تجهیزات برقی دور و بَرمان دارد. بسیاری از تولیدکنندگان و مهندسان برق، این نوع کابل را به انواع دیگر ترجیح می‌دهند و بر این عقیده‌اند که کار با کابل‌های PVC، نتیجه‌ای شسته‌ورفته به ما تحویل خواهد داد. اگر می‌‌خواهید بدانید که یک کابل PVC و کابل awg از چه چیزی ساخته شده و چه مزیت‌هایی دارد، گفتار پیشِ‌رو به شما کمک خواهد کرد.

کابل‌های PVC را بشناسید
کابل PVC و کابل افشان NYY نوعی کابل است که روکش آن از ماده‌ای به ‌‌نام پلی‌وینیل‌کلراید یا به اختصار PVC ساخته شده است. این ماده از دهۀ 1950 جایگزین عایق‌های لاستیکی در سیم‌کشی خانه‌ها شد و امروزه به‌علت مقرون ‌به‌صرفه‌بودن و سهولت در ساختشان، در صنایع بسیاری به‌کاربرده می‌شوند. PVC ماندگاری زیادی دارد و معمولاً بیش از 25 الی 30 سال عمر می‌کند. برای آگاهی از قیمت سیم ارت روکش دار با زیتون کابل تماس بگیرید.

یک کابل PVC از اجزای زیر تشکیل شده است:

هادی: این بخش در هستۀ کابل قرار دارد و وظیفۀ انتقال برق را برعهده دارد. این هادی معمولاً از مس ساخته می‌شود؛
روکش‌های عایق PVC: این روکش‌ها روی هسته‌های کابل‌کشیده‌ شده‌اند و معمولاً با رنگ‌های مختلف این هسته‌ها را از هم متمایز می‌کنند. این رنگ‌ها به‌صورت زیر هستند:قرمز برای فاز یک یا L1
زرد برای فاز دو یا L2
آبی برای فاز سه یا L3
مشکی برای خنثی یا نول
فیلر: ماده‌ای است که با پُر‌کردن فضای خالی میان هادی‌های عایق‌شده، آن‌ها را در یک استوانه در کنار هم فیکس می‌کند تا از پیچ خوردن و خرابی آن‌ها جلوگیری شود. فیلرها معمولاً یا از PVC ساخته شده‌اند یا لاستیک غیروُلکانیزه.
مفتول‌ها و نوارهای مسی: لایۀ بعدی مفتول‌ها و نوارهای مسی هستند که به آن‌ها زره هم گفته می‌شود و در اطراف فیلر کشیده شده‌اند. وظیفۀ این زره‌ها محافظت کابل در برابر فشارهای مکانیکی است.
ژاکت: در بیرونی‌ترین قسمت کابل نیز یک لایۀ PVC دیگر کشیده شده که به آن ژاکت گفته می‌شود و وظیفۀ آن حفاظت از کابل در برابر آسیب‌های خارجی‌ است.
کابل‌های PVC، بر اساس تعداد هسته یا هادی به انواع مختلف تقسیم می‌شوند که هر نوع برای کاربردی خاص طراحی شده است. تعداد هسته‌های یک کابل از یک هسته یا همان رشته تا صدها رشته متغیر است؛ ولی، به‌‌طور کلی کابل‌ها به دو دستۀ تک‌رشته‌ای و چندرشته‌ای تقسیم می‌شوند.

چرا کابل PVC معروف شد؟
یکی از دلایل اصلی که استفاده از PVC برای کابل رواج پیدا کرده، این است که این ماده در برابر شعلۀ آتش مقاوم است و این خاصیت در تجهیزات برقی بسیار اهمیت دارد؛ زیرا جلوی آتش‌سوزی‌های ناشی از اتصالات معیوب را می‌گیرد. کابل PVC ذاتاً سفت و سخت است؛ اما، می‌توان آن را با دستکاری شیمیایی، در برابر مواد مختلف نظیر روغن، اسید، آب و… منعطف یا مقاوم‌ کرد تا در مصارف پُر پیچ‌وخم از آن استفاده شود. علاوه بر این، این مادۀ سخت می‌تواند در برابر ساییدگی نیز مقاومت کند. مواد افزودنی مختلفی وجود دارند که محدودۀ دمای قابل تحمل برای PVC را به 40- تا 105 درجۀ سانتی‌گراد می‌رسانند؛ درحالی‌که خود این ماده از 40- تا 90 درجۀ سانتی‌گراد را می‌تواند تحمل کند. PVC ذاتاً در برابر نور خورشید، رطوبت و دود مقاوم است و تمامی این خواص باعث شده که PVC به‌عنوان یک مادۀ مناسب برای روکش کابل شود.

کجا از کابل PVC استفاده می‌شود؟
مصارف خانگی: کابل‌های PVC را عموماً برای لوازم خانگی، سیم‌‌کِشی‌ مدارها و تجهیزات برقی و سیم‌کِشی خانگی استفاده می‌کنند. همچنین این کابل‌ها در محیط‌هایی که دما ممکن است زیاد شود، مثل آشپزخانه، نیز پرکاربردند.
مصارف صنعتی: در بخش‌های مختلف صنعت نظیر عملیات معدن، کابل‌کِشی منبع تغذیه، زیردریایی‌ها، سیم‌های کشتی‌ها و غیره می‌توان از کابل PVC استفاده کرد.
مصارف کشاورزی: از آنجایی‌که کابل‌های PVC مقرون‌ به‌صرفه هستند و می‌توانند در برابر نور خورشید هم مقاومت کنند، گزینۀ خوبی برای استفاده در زمین‌های کشاورزی به‌شمار می‌روند؛ چون، می‌توان در هر متراژی آن را تهیه کرد و روی زمین‌های وسیع نیز به کار برد.

انواع کابل با روکش PVC
کابل‌های PVC چهار نوع اصلی دارند که هرکدام برای نیاز خاصی تهیه شده‌اند. این چهار نوع عبارتند از:

کابل PVC مقاوم در برابر سرما: این نوع کابل‌ها از وینیل کلرید و وینیل استات چندپلیمری ساخته شده‌اند و مقاومت زیادی در برابر دماهای زیر صفر درجه‌ تا 50- درجۀ سانتی‌گراد دارند. معمولاً این نوع کابل قدرت مکانیکی و انعطاف‌پذیری خوبی از خود نشان می‌دهند.
کابل PVC مقاوم در برابر گرما: این مدل تا دمای 105 درجۀ سانتی‌گراد را می‌تواند تحمل کند و توان عبور جریان الکتریکی بالا و مقاومت مکانیکی زیادی در برابر ضربه و فشار دارد.
کابل PVC مقاوم در برابر روغن: این کابل‌ها از پلاستیک پلیمری PVC ساخته شده‌اند که این پلاستیک می‌تواند در برابر مواد روغنی و شیمیایی مقاومت کند. روغن و مواد شیمیایی می‌توانند به‌مرور باعث خوردگی و نفوذ به داخل کابل شوند و روی عملکرد تاثیر بگذارند.
کابل‌های PVC ویژه: این مدل کابل نیز خواص مکانیکی و الکتریکی بسیار خوبی نسبت به استانداردهای معمولی دارد. همچنین انعطاف و قدرت کابل امکان استفاده از آن برای کاربردهای سخت و پیچیده‌تر را فراهم می‌کند.

مزایای کابل‌های PVC
از مزیت‌های استفاده از کابل PVC می‌توان به آنچه در زیر آمده است اشاره کرد:

این نوع کابل انواع گوناگونی برای کاربردهای مختلف دارد و با توجه به نوع نیاز، می‌توان کابل مناسب را انتخاب کرد؛
کابل PVC دوام زیادی دارد و بسیار محکم است. این کابل‌ها، همچنین در برابر خوردگی، سایش، مواد شیمیایی و آب بسیار مقاوم بوده و ضدزنگ هستند؛
امنیت فیزیکی زیاد کابل PVC، یکی دیگر از دلایل گسترش کاربرد آن است. شما می‌توانید با اطمینان خاطر این کابل محکم و مقاوم را حتی در آشپرخانۀ خود استفاده کنید؛
استفاده از این کابل هیچ محدودیتی ندارد و می‌توان آن را برای مصارف مختلف صنعتی و خانگی و… طراحی کرد؛
ساخت کابل‌های PVC، بسیار ساده است؛ زیرا قابل بازیافت بوده و می‌توان به‌راحتی مواد آن را از کابل‌های قبلی هم تهیه کرد؛
بازیافت‌پذیربودن این کابل، روی قیمت آن هم تأثیر گذاشته و نسبت به برخی کابل‌های دیگر مثل کابل XLPE ارزان‌تر است.

کابل PVC همیشه هم خوب نیست
استفاده از PVC به‌عنوان روکش کابل، معایبی نیز دارد؛ مثلاً:

هنگامی که این ماده بسوزد، دود و مواد سمی تولید می‌کند که برای سلامتی خطرناک است؛
این نوع از کابل‌ها برای ولتاژ‌های متوسط و زیاد قابل استفاده نیستند. منظور از ولتاژ متوسط، ولتاژهای بین 1-33 کیلوولت و ولتاژ قوی، ولتاژهای بالاتر از 33 کیلوولت هستند.
PVC نسبت به سیلیکون دامنۀ مقاومت کمتری نسبت به سرما و گرما دارد. در PVC این مقدار بین 40- تا 221 درجۀ فارنهایت است؛ ولی، کابل‌های سیلیکونی می‌توانند بین 103- تا 480 درجۀ فارنهایت را تحمل کنند.
کابل ارزانی به‌نام PVC
کابل PVC نسبت به سایر کابل‌های موجود در بازار قیمت کمتری دارد؛ بنابراین، برای مصارف در ابعاد وسیع، این نوع کابل مناسب‌تر است. فاکتورهای زیادی روی قیمت کابل‌های PVC تأثیر‌گذارند؛ مثلاً:

• کشور سازنده
انواع کابل PVC موجود در بازار از برندها و کشورهای مختلفی هستند. بهترین کابل‌ها متعلق به برند پریسمان ایتالیا و نکسنز فرانسه هستند. کابل‌های دیگری نظیر ال اس کره و جنرال آمریکایی نیز در دستۀ کابل‌های حرفه‌ای قرار دارند.

• جنس هادی
دو نوع هادی رایج برای استفاده در کابل PVC، مس و آلومینیوم هستند. مقاومت مس در برابر اثرات جوی نسبت به آلومینیوم کمتر است و رسانایی بهتری هم دارد؛ ولی قیمت آن نیز بیشتر خواهد بود.

• کلاس هادی
کابل‌ها بر اساس تعداد رشته به دو دستۀ یک رشته‌ای یا مفتولی و چندرشته‌ای یا افشان تقسیم می‌شوند. منظور از کلاس هادی، تقسیم‌بندی کابل‌ها بر اساس انعطاف‌پذیری و تعداد رشته‌های هادی داخل کابل PVC است. کابل‌های مفتولی کلاس یک هستند و تنها یک هادی دارند. کابل‌های کلاس دو، کابل‌های رشته‌ای هستند که برای نصب ثابت و بدون خمیدگی روی سطوح به‌کار می‌روند؛ چون انعطاف‌پذیری چندانی ندارند. کابل کلاس 5 به هادی‌های چندرشته‌ای انعطاف‌پذیر گفته می‌شود و کابل کلاس 6 نیز هادی‌های خیلی انعطاف‌پذیر هستند که برای تأسیسات صنعتی قابل استفاده‌اند.

سخن آخر

کابل‌های PVC کاربردهای زیادی در زندگی روزمرۀ ما دارند. اگرچه نگرانی‌هایی دربارۀ تأثیر آن‌ها روی سلامتی و محیط زیست وجود دارد؛ اما قابل بازیافت بودنشان، تا حدودی نگرانی‌های زیست محیطی را برطرف کرده است و همچنین در مقایسه‌ با عایق‌های لاستیکی، این نوع کابل آسیب کمتری به محیط زیست وارد می‌‌کند. از کابل‌های PVC می‌توان برای تولید تجهیزات برقی، پنل‌های کنترلی و PLCها، سیم‌کشی‌های خانگی و صنعتی و بسیاری مصارف دیگر استفاده کرد. اگر شما هم به‌دنبال یک کابل مطمئن با خواصی نظیر مقاومت حرارتی، شیمیایی و مکانیکی هستید، می‌توانید با اطمینان خاطر کابل‌های PVC را انتخاب کنید.

فلز مس از قدیم انتخابی مناسب برای هادی سیم و کابل برق بوده است چرا که هم از نظر الکتریکی و هم اقتصادی شرایط مناسبی داشت. اما افزایش قیمت این فلز و محدودیت نسبی در منابع معدنی، تولید کنندگان را بر آن داشت تا گزینه دیگری را انتخاب کنند. این انتخاب، آلومینیوم بود؛ فلزی با ویژگی های گاها منحصر به فرد. آلومینیوم مقاومت الکتریکی بیشتری نسبت به مس دارد؛ اما قیمت آن تقریبا یک سوم قیمت مس است.

شرکت زیتون کابل در زمینه فروش سیم و کابل و کابل پاور فعالیت می کند.

قیمت مس بسیار گران تر از آلومینیوم است به همین دلیل، از کابل آلومینیومی استفاده می کنند. اگر این کابل برق متناسب با اصول استاندارد ساخته شود مشکلی به وجود نخواهد آمد. قیمت مس نوسانات شدیدی دارد در حالیکه قیمت گذاری در بازار آلومینیوم روند یکنواخت تر و ثبات بیشتری دارد.

در حال حاضر افزایش بی سابقه قیمت مس اهمیت هادی های جایگزین از جمله آلومینیوم را دوچندان می سازد.

در حال حاضر آلیاژهای بکار رفته در هادی های آلومینیومی خواص بهبود یافته فیزیکی دارند و مشکلات هادی های آلومینیومی قبلی در آن ها برطرف گردیده است. از جمله مزیت های هادی های آلومینیومی هدایت الکتریکی یکسان و وزن کم آن است که این امر موجب شده تا نصب این نوع کابل در پروژه های ساختمان سازی که خمش و شکل دهی کابل در محیط های باریک اهمیت دارد، آسان تر شود.

اگر با همان اصولی که سایز کابل مسی را انتخاب می کنیم؛ دست به انتخاب نوع آلومینیومی بزنیم مشکل خاصی به وجود نخواهد آمد.

به عبارت دیگر ظرفیت آمپری و افت ولتاژ محاسبه شده و سایز مناسب کابل مشخص می گردد. پس ناگفته معلوم است که برای عبور یک توان ثابت، سطح مقطع کابل آلومینیومی بایستی بیشتر از مس باشد.

در زمینه وزن کابل که بحثی نیست؛ چرا که آلومینیوم از این نظر بهتر (سبک تر) است. البته مواردی همچون خوردگی فلز نیز وجود دارد که با تمهیداتی از جمله استفاده از کلمپ بی متال تا حدودی قابل پیشگیری است.

کابل نامرغوب چه آلومینیومی باشد و چه مسی تفاوتی ندارد. در هر حال به علت استفاده از مواد غیر استاندارد (آلیاژ تعریف نشده) کابل عملکرد درستی نخواهد داشت.

موضوع مهم دیگر نوع کاربری است. از آلومینیوم فقط در کابل های قدرت با عنوان کابل آلومینیومی زمینی و هوایی به صورت خودنگهدار یا فاصله دار می توان استفاده نمود و تا کنون مجوزی برای کاربرد آن در تولید کابل افشان و ساختمانی صادر نشده است.

در مقایسه کابل مسی با آلومینیومی انتخاب شما کدامیک می باشد ؟
هنگامی که می خواهیم از یک ماده رسانا برای هدایت جریان الکتریسیته در کابل برق استفاده کنیم باید به چند نکته توجه داشته باشیم. موضوع نخست میزان مقاومت الکتریکی این ماده می باشد.

هر چقدر این مقاومت کمتر باشد بهتر است. از طرفی موضوع صرفه اقتصادی نیز مطرح می گردد.

نقره فلزی است که از دیدگاه هدایت الکتریکی بهتر از مس عمل می کند؛ اما می بینیم که به جز برخی کاربردهای خاص از آن در تولید سیم و کابل استفاده فراوانی نمی شود. علت واضح است؛ قطعا هیچ کسی نقره را با این قیمت بالا نمی خرد که بعد زیر خاک دفنش کند!

در نهایت باید گفت که هر گونه تغییرات بنیادی احتمال خطراتی را در پروژه شما خواهد داشت و باید کلیه مزایا و معایب آلومینیوم در برابر مس را مورد بررسی قرار داد و در آخر تصمیم بگیرید که آیا برای پروژه شما کابل مسی مناسب است یا کابل آلومینیومی ؟

مزایای کابل مسی:
فلز مس از نظر الکتریکی بهترین انتخاب است و شاخص ترین ماده هادی مورد استفاده در توزیع و انتقال انرژی الکتریکی است که به خاطر قابلیت هدایت الکتریکی بالا و خواص فیزیکی و مکانیکی بسیار عالی از آن برای هادی سیم و کابل برق استفاده می کنند.

هدایت الکتریکی بهتر و ضریب رسانایی بیشتر
به خاطر مقاومت کمتر مس، مصرف انرژی آن پایین تر است.
نصب و راه اندازی راحت
مقاومت مکانیکی بالاتر که می تواند تنش های بیشتری را تحمل کند و در اثر خم و چرخش و به راحتی نمی شکند.
شاخص های الاستیک مس حدود ۱/۷ تا ۱/۸ برابر بیشتر از آلومینیم است.
ظرفیت بار کابل مسی ۳۰ درصد بالاتر از کابل آلومینیومی است.
مقاوم به خوردگی و مقاومت بسیار در برابر فرسایش
انعطاف‌پذیری بیشتر
استفاده از مس برای مصارف الکتریکی بهره‌وری انرژی را بسیار بالا می‌برد؛ ویژگی‌ای که سایر فلزات از آن محروم هستند.
زمانی که می خواهند بخشی از سیم کشی ساختمان را تعویض کنند، برای جلوگیری از گرم شدن بیش از حد، برای ترکیب سیم کشی مسی و آلومینیومی یا ترکیب سیم های ساخته شده با فلزات مختلف از روش های اتصال مانند گیره های ویژه یا پدهای اتصال استفاده می کنند.

این طراحی سطح بالایی از ایمنی را تامین می کند و از خطرات هم جلوگیری می کند. اما تست های دوره ای، کشیدن اتصالات پیچ و مهره و بلوک ترمینال از معایب این روش هستند.

عمر هر دو کابل تقریبا یکسان است و این باور که کابل مسی بیشتر عمر می کند باور غلطی است. در واقع یک کابل مسی با کیفیت ۳۰ سال و کابل آلومینیومی ۲۰ سال عمر می کند. اما اگر کابل بی کیفیت باشد ممکن است طول عمر کابل مسی حتی کمتر هم باشد.

مزایای کابل آلومینیومی
آلومینیوم مقاومت الکتریکی بیشتری نسبت به مس دارد؛
قیمت کابل آلومینیومی تقریبا یک سوم قیمت مس است
وزن آلومینیوم کمتر از مس است
ضد اکسیداسیون
مقاوم در برابر خوردگی

صنعت سیم و کابل زبان خاص خود را دارد. زبانى که براى توصیف جنبه هاى گوناگون تجهیزات در قالب واژگانى که کیفیت محصولات را بیان مى کنند به کار گرفته مى شود. یکی از عواملی که موجبات رشد و توسعه صنایع را فرآهم میآ ورد مساله تحقیق است. نگاهی به ساختار و فعالیت های شرکت های موفق جهان (R&D) و توسعه نشانگر این واقعیت است که این شرکت ها بخش عظیمی از سودآوری، محبوبیت و موفقیت خود را مدیون فعالیت های تحقیق و توسعه هستند، تحقیقاتی که نهایتا منجر به نوآوری ها و خلاقیت هر چه بیشتر در تولید می گردد و رضایت مشتریان را فرآهم میآ ورد.

شرکت زیتون کابل در زمینه فروش انواع سیم و کابل و انواع کابل کواکسیال فعالیت می کند.

 به این ترتیب تنگاتنگ بودن ارتباط مساله علم، سودآوری تجاری، رفاه انسان و شرایط مساعد زیست- محیطی، به امری ناگریز بدل شده است. صنعت سیم و کابل نیز از این قاعده مستثنی نیست و صاحبان این صنعت و صنایع وابسته باید دستیابی خود به مرزهای دانش در این گستره وسیع را با سرعت و سهولت بیشتری همراه سازند. اکنون تولیدکنندگان و کارشناسان صنعت سیم و کابل در عرصه وسیعی که شامل نوآوری ها، بهره گیری از تجربیات کشورهای پیشرفته و مشارکت در همایش های جهانی است مشغول فعالیتا ند.

کابل ارت

مى توان سالها در صنعت سیم و کابل کار کرد بدون آنکه چیز زیادى درباره خاستگاه هاى آن دانست.

سیم

طول نازک، انعطاف پذیر و پیوسته اى از فلز که به طور معمول مقطع آن گرد است و از طریق کشیدن از میان قالب ، نوردکارى یا آهنگرى سرد ساخته مى شود. سیم ها را به دو گروه آهنى ( آهن، فولاد کربن دار، فولاد ضد زنگ) یا غیر آهنى ( مس، برنج، برنز، روى، آلومینیوم، نیکل، طلا، نقره، پلاتین، تنگستن) دسته بندى مى کنند. آلیاژهاى فلزى معین و خاص را مى توان به طور مستقیم با ریختن فلز مذاب به داخل آب در حال چرخش که شکل گرد مطلوب را به
سیم مى دهد ، ریخته گرى کرد. ۲) طول پیوسته اى از هادى الکتریکى یکپارچه فلزى . براى تشکیل کابل چند هادى تکى را مى توان به روش تاب دادن ۱ یا دسته کردن ۲ به یکدیگر تاباند. ۳) محصول نوردى با مقطع تقریبا هندسى ، معمولاً به شکل مستطیل ، مربع ، بیضى یا سه گوش اما باریکتر از تسمه است که همه سطوح آن نوردکارى شده یا بدون هرگونه برشکارى غلطکى، برشکارى باقیچى یا اره کارى از پیش، از میان قالبهاى شکل دهنده کشیده شده باشد . چنین سیمى را اغلب سیم “تخت” یا “شکلدار” مى نامند.

ساخت سیم

تاریخ سیم سازى (کشش) از حدود ۵۰۰۰ سال پیش از میلاد یا حتى قبل از ۳۹ )، دومین کتاب عهد عتیق که : آن آغاز شده است. در کتاب خروج ( ۳ به ۱۵۰۰ سال پیش از میلاد باز مى گردد به صنعتى باستانى به نام سیم سازى
اشاره شده است . اما کشفیات باستان شناسى آغاز صنعت سیم سازى را حتى پیش از آن زمان تعیین مى کنند. گردن بندى شامل صفحات بیضى شکل از طلا که توسط زنجیرى زمخت از سیم هاى طلا به هم وصل شده است متعلق به یکى از فراعنه مصر است که تقریبا ۲۷۵۰ سال پیش از میلاد مسیح فرمانروایى مى کرده است. آشورى ها و بابلى ها سیم را حدوداً ۱۷۰۰ سال پیش از میلاد ساخته اند که احتمالاً براى جواهر و زینت آلات بکار مى رفته است.
ستفاده هاى غیر تجملى از سیم به سرعت رواج یافت. قطعه اى از طناب سیمى ( سیم بکسل ) که در شهر نینوا تقریباً ۸۰۰ سال پیش از میلاد ساخته شده در موزه انگلستان( بریتیش موزیوم ) به نمایش گذاشته شده است. این طناب شامل سیم هاى موازى است که با نوارهایى از فلز کارشده به هم بسته شده اند که مشابه کابل هاى مربوط به پلهاى معلق امروزى است. سه سیم برنزى به هم تابیده شده براى تشکیل کابل در خرابه هاى شهر قدیمى پمپه ۱در جنوب ایتالیا پیدا شده است. طى قرن ها، سیم توسط چکش کارى، فلزى نرم و شکل پذیر از جنس طلا یا برنز و تبدیل آن به ورق هاى نازک و سپس برش این ورق ها به صورت نوارهاى باریک ساخته مى شد. از چکش و سوهان براى درست کردن قطعه هاى گرد و کوتاه استفاده مى شد، سپس این طول هاى کوتاه را براى تشکیل سیم هاى بلندتر به یکدیگر چکش کارى یا لحیم مى کردند.

تشکیل سیم هاى بلندتر به یکدیگر چکش کارى یا لحیم مى کردند. کشیدن سیم نیز کاملاً به دوران باستان باز مى گردد. سیم بکار رفته براى طناب سیمى در پمپه، از طریق کشیدن فلز از میان سوراخى مخروطى درون قالب حدود ۵۰۰ سال پیش از میلاد ساخته شده بود. مورخان اطمینان دارند که صنعتگران مصرى لوله هاى طلا را از میان سوراخهاى مخروطى با اندازه کاهش یابنده که در صفحه هاى برنزى ایجاد شده بودند، مى کشیدند. باستان شناسان سنگهاى مشبکى را یافته اند که به منزله قالب براى کشش سیم بکار مى رفته اند. دست ساخته هاى آهنى شناسایى شده که به منظور قالبهاى کشش سیم بکار رفته اند به ۳۰۰ سال پس از میلاد بازمى گردند و در مرکز فرانسه یافت شده اند و قالب هایى که در گورهاى وایکینگ ها پیدا شده مربوط به حدود سال ۷۰۰ میلادى است. اولین مرجع فنى در مورد صفحه هاى قالب آهنى تقریباً در همین زمان توسط راهبى به نام تئوفیلوس و به زبان لاتین منتشر شده است. او چنین نوشته است: “دو قطعه آهن نسبتاً نازک به عرض ۳ تا ۴ انگشت که در بالا و پایین کوچک تر و سه یا چهار سوراخ در آن است که سیم از میان آن کشیده مى شود”. ساخت سیم به وسیله کشیدن از میان قالب ها حدود سال ۱۰۰۰ میلادى معمول شده و تا قرن ۱۳ و ۱۴ کشنده هاى سیم به خوبى در فرانسه و انگلستان جا افتاده بودند. در قرون وسطى سیم را با دست مى کشیدند، به طور مثال، صنعتگرى در آلمان، سیمى را که باید کشیده مى شد به وسیله انبرک هایى که به کمربندش بسته شده بود به خود مى بست. قالب یا صفحه کشش به کنده اى سه پایه یا کنده درخت یا قطعه اى از چوب محکم مى شد. شخص کشنده سیم بر روى تاب مى نشست و به سمت جلو حرکت مى کرد، سیم را در نقطه اى که نزدیک به سوراخ قالب بود با انبرک هایش محکم مى گرفت و از صفحه کشش دور مى شد. در هر بار تاب خوردن حدود یک فوت از سیم کشیده مى شد. اگر سیم ظریف ترى مورد نیاز بود سیم را از میان قالب هایى که پى در پى کوچک تر مى شدند مى کشیدند تا این که اندازه مناسب را به دست آورد و سپس آن را روى قرقره یا ماسوره مى پیچیدند. این نوع فرآیند کشش سیم در بخش هایى از روسیه و سوئد تا اواسط قرن هجدهم بکار مى رفت.

در آلمان در حدود سالهاى ۱۳۵۰ میلادى نیروى آب جانشین نیروى دست براى کشش سیم شد، اگرچه هم محرک آبى و هم عملیات دستى بخوبى تا قرن ۱۹ ادامه یافت. تقریباً در سال ۱۶۵۰ میلادى صنعتگرانى نزدیک دوسلدورف
به مزیت استفاده از روان کننده براى کشش فولاد سخت پى بردند. پیش از آن فقط آهن کار شده( آهن نرم) را مى توانستند به صورت سیم بکشند. از ادرار و آبجوى کهنه و مانده، به عنوان روان کننده هاى اولیه کشش استفاده مى شد. صنعت سیم سازى در ایالات متحده آمریکا در اثناى جنگ هاى استقلال که دیگر تهیه سیم از طریق انگلستان میسر نبود، بنا نهاده شد. در سال ۱۸۳۴ تنها سه دستگاه نورد سیم سازى در ایالات متحده وجود داشت که تولید آنها نزدیک به ۱۵ تن در سال بود.
روش اصلى ساخت سیم ، یعنى کشیدن فلزى نرم و چکش خوار از میان قالبى سخت و غیرقابل فشرده کردن طى قرنها بدون تغییر باقى ماند. فنآورى امروزى کشش سیم امکان تولید بیشتر و با کیفیت بهتر سیم را در دستگاههاى کشش سیم فراهم مى آورد. ساخت سیم با فلز مذاب شروع مى شود. تا اواسط قرن بیستم، فولاد مذاب از کوره اکسیژن قلیایى یا از کوره زیمنس مارتن به داخل قالبهاى شمش ریخته مى شد، این شمش ها را به صورت شمش هایى مى بریدند و در کوره هاى همدما ساز همگن مى کردند و در دستگاه نورد شمشه (قطار نورد) به صورت شمشال (بیلت) در مى آوردند. در نیمه دوم قرن بیستم با تکامل کوره هاى الکتریکى قوسى، ریخته گرى پیوسته فلزات آهنى مذاب به صورت شمشال ها توسعه یافت. این فناورى از نظر
مصرف انرژى، کاراتر و اقتصادى تر بود. در دستگاه نورد آهنى، شمشال ها را در کوره همدما ساز به منظور اطمینان از ایجاد ترکیب شیمیایى یکنواخت در سراسر شمشال، براى تولید سیم فولادى، گرم مى کنند. شمشال هاى همگن شده با عبور از میان غلتکهاى خشن کارى و تکمیل کارى به صورت گرم نورد مى شوند تا اندازه مطلوب مفتول سیم به دست آید. سیم گرم نورد شده به صورت کلاف در مى آید و براى ایجاد ریزساختار، خواص مکانیکى و تشکیل اکسید مناسب بر روى کف استلمور ۱ به صورت سرد کنترل مى شود.

کلاف هاى مفتول سیم به نورد سیم سازى برده مى شوند. در این دستگاه مفتول کشیده مى شود و به صورت سیم در مى آید . اولین فرایند نورد مفتول، برداشتن لایه اکسید آهن حاصل از نورد کارى گرم و زنگار به وجود آمده برروى مفتول در مدت انباردارى و حمل و نقل است . مفتول فولادى به دو طریق براى عملیات کشش سیم آماده مى شود. در یک فرایند مفتول را براى برداشتن لایه، در اسید کلریدریک یا اسید سولفوریک فرو مى برند، سپس آنرا با آب مى شویند و با فسفات، آهک یا بوره بوراکس به منظور خنثى کردن اسید باقى مانده، فراهم آوردن محاظت موقتى در برابر خوردگى و بکار رفتن به صورت مفتولى که حاصل مواد روانکارى براى عملیات بعدى کشش است، پوشش مى دهند و سپس آن را خشک مى کنند. فرایند دیگر لایه بردارى استفاده از زنگار زدایى مکانیکى است که مستلزم خم کارى معکوس مفتول از طریق خم کردن برروى قرقره هاى شیاردار به منظور شکستن و برداشتن لایه حاصل از دماى زیاد است. ساچمه زنى فلزى و آب با فشار زیاد نیز براى تمیز کردن سیم بکار گرفته مى شود. سپس مفتولى را که به طور مکانیکى زنگار زدایى شده است پیش از عملیات کشش سیم با روان کارى حامل مى پوشانند. هادىهاى الکتریکى غیر آهنى مربوط به اواخر سالهاى ۱۸۰۰ میلادى هستند، یعنى زمانى که تلگراف و تلفن پدید آمدند. پیش از آن، از سیم آهنى در تلگراف استفاده مى شد. تقریباً در نیمه اول قرن بیستم، روش سنتى تولید مفتول مس به همان روش پیشین در آغاز قرن بود، یعنى به صورت عملیاتى ناپیوسته و به این معنى که مس مذاب تصفیه شده را به طور افقى به صورت میل سیم هاى تکى ۱۱۳ کیلویى، ریختهگرى مىکردند. دو طرف این میل سیمها را براى ورود آسان به داخل دستگاههاى نورد، مخروطى مى کردند. ریخته گرى پیوسته و نورد کارى گرم ردیفى براى تولید مفتول به زودى تکامل یافته و به سرعت در جهان و در سراسر صنعت سیم و کابل گسترش یافت. اولین قالب پیوسته بى انتها میان چرخى گردان که در محیط خارجى خود شیارى داشت و یک تسمه فولادى انعطاف پذیر تشکیل مى شد. این روش ریخته گرى در سال ۱۸۸۲ پدید آمد اما تا سال ۱۹۴۸ که به طور موفقیت آمیزى براى تولید سرب، آلومینیوم و روى مورد استفاده قرار گرفت به صورت تجارى درنیامد. اکنون این نوع فرایند به طور گسترده اى براى ساخت بسیارى از فلزات و آلیاژهاى غیر آهنى مختلف بکار مى رود. از آن زمان تاکنون چند روش ریخته گرى پیوسته افقى و عمودى، از جمله سیستم تسمه دو قلو ابداع شده و تکامل یافته است. به علت لایه اکسیدى ضخیمى که بر روى سطح میلههاى مسى ریخته شده داغ تشکیل مى شود چند روش
مختلف تمیز کارى براى فرایند ریخته گرى پیوسته انتخاب شده است. این روشهاى درون تولیدى شامل لایه بردارى مکانیکى با استفاده از افشانه با فشار زیاد محلول نورد، اسید شویى با محلول اسید سولفوریک یا احیاى شیمیایى لایه به فلز آن از طریق غوطه ور کردن مفتول گرم در درون محلول آب حاوى افزودنى آلى، مانند الکل است. به منظور عبور دادن انتهاى مفتول پوشش دار یا روغن کارى شده از داخل مجموعه اى از قالب هاى مخروطى که قطر آنها تدریجاً کاهش مى یابد، انتهاى راهنماى مفتول را به صورت نوک تیز در مى آورند یا مقطع آن را به تدریج کاهش مى دهند. مفتول روغن کارى شده از میان مجموعه اى از قالب ها کشیده مى شود که در نتیجه، قطر آن کاهش و طول آن افزایش مى یابد. عمل کشش سیم ممکن است با یک قالب در هر بار در ماشین کشش تک سوراخه یا توسط چند قالب به صورت پى در پى با استفاده از ماشین کشش چند سوراخه انجام شود. قالبهاى کشش را براى سیم فولادى از تنگستن کارباید مى سازند، در حالى که امروزه تقریباً به طور انحصارى براى سیم هاى غیر آهنى مانند مس و آلومینیوم از قالبهاى الماس مصنوعى یا طبیعى استفاده مى کنند. قالبهاى کاربایدى در سال ۱۹۲۸ ، یعنى یک سال پیش از سازماندهى انجمن سیم، در صنعت سیم آمریکا متداول شدند. سیم در اثناى عمل کشش به “سخت شدن در اثر سردکارى” گرایش دارد،
به طورى که ممکن است نرم کردن آن در میان مراحل کشش توسط عملیات حرارتى ضرورت یابد. این عملیات حرارتى را براى سیم آهنى، پاتنت کارى ۱ و براى سیم غیرآهنى تاب کارى ۲ مى نامند.

طبقه بندى سیم گرد

قطرها و سطح مقطع هاى اسمى استاندارد مربوط به سیم هاى مسى گرد و تشریح ASTM B یکپارچه که براى هادى الکتریکى بکار مى روند در ۲۵۸
یک استاندارد آمریکایى براى ،(AWG) شده اند. مقیاس آمریکایى سیم اندازه هاى هادى سیم غیر آهنى ( به طور مثال، مس و آلومینیوم) است . این به عنوان AWG . مقیاس اشاره به قطر سیم دارد. به جدول ۱ مراجعه کنید
بر AWG نیز شناخته مى شود. سیستم (BS) مقیاس سیم براون اند شارپ ۳ ( AWG 4 و ۳۶ / مبناى قطرهاى ثابت براى دو اندازه سیم ( به ترتیب ۰
با تصاعد هندسى قطرهاى سیم براى ۳۸ اندازه میانى و اندازه هاى کوچک تر ۰ اینچ، / ۴۶۰ میل( ۴۶۰ AWG 0000(4/ است. قطر سیم ( ۰ AWG از ۳۶
۰ میلیمتر) / ۰ اینچ ، ۱۲۷ / ۵ میل ( ۰۰۵ AWG 11 میلیمتر) و قطر سیم ۳۶ /۶۸ طرح در نظر گرفته شده براى مجموعه اى معکوس است AWG . است که در آن عدد بزرگ تر اشاره بر قطر کوچک تر سیم دارد. سیم کشى خانگى است . اندازه AWG معمولاً داراى سیم مسى شماره ۱۲ یا ۱۴ از استاندارد  است. AWG سیم تلفن معمولاً در گستره ۱۹ تا ۲۶ ۲۰ درصد کاهش در / تقریباً نشانگر ۷ AWG هر افزایش در یک شماره در مورد سیم هاى غیرآهنى است. براى سیم هاى (ROA) سطح مقطع سیم
آهنى، همان گونه که در جدول ۲ نشان داده شده است، کاهش سطح مقطع
ثابت نیست. براى سیم آهنى کاهش قطر از AWG براى هر افزایشى در ۱۳ درصد مى رسد، درحالى که / با ۹۶ ROA به AWG تا ۲ AWG 1 17 درصد مى انجامد، / با ۳ ROA به AWG تا ۱۰ AWG کاهش قطر از ۹ ۱۷ درصد / با ۳ ROA به AWG تا ۱۰ AWG در حالى که کاهش قطر از ۹ منتج مى شود.